maandag 27 februari 2017

STILL GOING STRONG

 
 

Acht jaar geleden hebben we onze haren laten knippen bij deze kapper, Alberto's. De etalage ziet er nog precies zo uit. Wim stapt naar binnen en wordt meteen herkend door 'onze' kapper! We zijn wederzijds blij dat we er nog gezond en wel zijn, en nog haren hebben!

 
en wat is het handig zo'n weblog: dit bericht mét foto is van ons vorig bezoek!

LAUNCESTON - THE OLD BAKERY INN

 
We navigeren zonder gedoe naar de parkeerplaats van de Old Bakery Inn, onze auto kijkt fijn uit naar allemaal soortgenoten aan de overkant...

 
Overal (koekoeks)klokken en andere curiosa/antiek (ja, ook Delfts blauw) Inchecken is zo geregeld, al ruilen Wim en ik onze kamer op de begane grond in voor een kamer met een raam dat open kan! We wandelen de stad in door het park/langs het water en borrelen/eten meer dan uitstekend bij The Mudhouse.
 

 

BACK IN TIME-LUNCH

 

Na Campbell Town gaan we op weg naar een Unesco Erfgoed locatie:Woolmers Estate, een boerderij die al sind 1819 door dezelfde familie Archer gerund wordt. Een andere Unesco locatie, Brickendon, ligt op wandelafstand hiervan, het is een Australian Convict Site. 
 
En op de menukaart: barley & lamb stew, pancakes, pies, quiches, genoeg om uit te kiezen! Het is hier zo rustig dat we ons niet voor kunnen stellen dat het allemaal kan bestaan. We slaan de rondleiding over en gaan door naar Launceston.

 

 

zondag 26 februari 2017

FREYCINET - LAUNCESTON

 
 
Campbell Town
Onderweg een koffie moment in een boekwinkel, vroeger waren hier cellen voor veroordeelden..,
 

 
 

 

Op elke steen: de naam en leeftijd van de (gedeporteerde) veroordeelde, het schip waarmee hij/zij in Australië aankwam, het vergrijp en de strafmaat.

 



 

FREYCINET PARK & LODGE

 
Op weg naar Freycinet is er een Marine Farm waar verse oesters gegeten kunnen worden, die gelegenheid laat Wim niet aan zich voorbijgaan. Daarna bij het Visitors Centre een pas gekocht, meteen een die geldig is voor het Cradle Mountain gebied. Incheckmoment bij de lodge: een gratis upgrade zodat we twee cabins naast elkaar hebben, zonder extra kosten! En dankzij ons ANWB lidmaatschap kregen we al 25% korting. 
Een strandwandeling hoort ook op het programma, daarna borrelen op het balkon bij de buren en daarna heerlijk dineren. En dan mooi afsluiten, daar gaat de zon opnieuw prachtig onder!
 
 


DEVILS BY DAY

We  beginnen de dag met een bezoek aan een dieren opvangcentrum, net buiten Bicheno. Er is net een rondleiding begonnen in het nieuwe quoll-house en we sluiten meteen aan. Twee enthousiaste medewerkers die weten waar ze het over hebben, vertellen over de verschillende soorten quolls die op Tasmanië voorkomen, hoe ze in het centrum terecht kwamen en of ze nog weer in de natuur losgelaten kunnen worden. Het streven is om alle dieren weer zo op te knappen dat dat mogelijk is. Een quoll is een vleesetend buideldier ter grootte van een huiskat. Omdat ze oa aas eten en er veel dieren doodgereden worden,  worden ze regelmatig jammer genoeg zelf ook slachtoffer. 

 
Een spotted quoll.
Iedereen krijgt volop de gelegenheid de verschillende dieren te zien, vragen te stellen en foto's te maken.

 

De rondleiding gaat verder en we zien is sugar gliders, ook een buideldier dat voornamelijk (hoog) in de bomen leeft en vliezen tussen voor- en achterpoten heeft, ze kunnen wel 50 meter 'gliden' om zo te kunnen ontsnappen als ze belaagd worden. We nogen de vacht even voelen, zó zacht!


 
 
Daarna door naar buiten en we leren van alles over wombats!

 
De wallaby-bushwalk, waar je op eigen houtje kennis kan maken met deze kleine kangaroos! Van dichtbij dus!!

 Emu-schrikmomentje, hij/zij kwam verder over de schutting dan gedacht...

 
 
Voedertijd bij de TD's, werkelijk alles wordt verteld en uitgelegd, bijzonder om ze bij daglicht ook mee te maken. 
 
Voor we koffiedrinken: handenwassen!

 

Als iedereen wat langzamer zou rijden dan de toegestane snelheid, zou dat veel dierenlevens sparen. Werd ook benadrukt door de mensen hier, dit is een rescue center dat geen subsidies van de staat krijgt, bezoekers en giften houden het draaiend. Een bezoek dat dus ook nog eens een goed doel diende.

zaterdag 25 februari 2017

PENGUINS!

 

We komen rond half elf terug bij ins hotel en wat zien we: een pinguïn! Ze zijn zo schattig klein dat we voor de zekerheid even aangeven waar hij/zij op de foto te vinden is!  Bij het geluid van de roepende pinguïns op het strand vallen we in slaap! 

DEVILS BY DARK

 
Schoolreis-gevoel in de bus!



We eten in Bicheno bij Pasini's (drukdrukdruk hier, alle tafeltjes zijn bezet, geen wonder dat ze adviseren om te reserveren!). Om kwart over acht staan we klaar bij de Tourist Info en worden we opgepikt, busje komt keurig op tijd voorrijden. Oude bus, weinig beenruimte maar de rit duurt niet lang. De gids vertelt veel boeiende zaken, maar heeft een vrij eentonige en hypnotiserende stem. We moeten erg stil zijn, gaan aan een soort barkruk/bar zitten, gordijn voor het raam, we krijgen een drankje en een bordje (Tasmaanse) kaas en wachten...
Beeld & geluid: vijf TD's die zich te goed doen aan het aas dat is klaargelegd en vastgelegd, de gids is intussen weer binnen en vertelt echt alles wat je over deze dieren zou willen/kunnen/moeten weten. Heel erg  boeiend maar nog meer confronterend, geknaag enz.  maar het is gewoon de natuur van de TS's en de natuur, 
dus ja, it is what it is!

 


 

spooky-effekt terwijl we in stilte wachten totdat het gordijn opengaat...

Ok, iedereen moet stil zijn. De gids gaat aas klaarleggen voor de TD's, we weten al dat dit een dode Wallaby zal zijn en dat de TD's alles, huid/haar/botten zullen opeten. Ok, gordijn open 



 

het laatste kwartier gaat er nog extra verlichting aan, net genoeg om foto's met de telefoon te kunnen maken. TD's zien erg slecht (nog geen meter & in zwart-wit) maar ze horen en ruiken des te beter: tot op twee km afstand ruiken ze aas.

AFTER CRUISE ACTIVITIES

 
Na de regen van vanmorgen is het nu blauw & warm. Koffiestop in Bicheno bij de Farm Shed, annex postkantoor en  wine tasting. Mooie souvenirs, glas, keramiek, kleding van Merino wol. En bij dat alles: heel vriendelijke bediening.

 
Tja, ze staan wel op 't randje hier, living in the edge, not a problem!

 
Maria en ik willen nog een paar leuke winkels in, Wim en Wim willen filosoferen en vinden daarvoor een geschikte plek: bankje in het park!

 

WINEGLASS BAY MINI CRUISE

 
Wat is een vakantie zonder aktiviteiten?! Vandaag zijn we vroeg op, maken ons eigen ontbijtje en zorgen dat we om 09.30 in Coles Bay zijn. Dat het regent is natuurlijk jammer, maar gelukkig gaat het wél door. (soms wordt vanwege  slechte weersomstandigheden/veel wind de tour gecancelled)
De boot is een catamaran, we krijgen een korte demonstratie van het gebruik van de zwemvesten (en dat ze uitgedeeld worden als het nodig is) en dat er (opblaasbare) reddingsboten zijn. Mocht je je zeeziek gaan voelen, de bemanning staat klaar om je wat te geven...(laat ik nou gewoon een reispil geslikt hebben)
Ook het advies om je altijd aan iets vast te houden als je aan boord wandelt, niet aan iemand...

 

We krijgen alle vier een prachtig plastic armbandje zodat duidelijk is dat je een Sky Lounge Passenger bent. We mogen overal, zowel onder als bovenin de boot komen. (Oranje-armbanddragers mogen niet naar boven...) al voor vertrek konden we onze koffie/thee keuze doorgeven en voor we goed en wel 'los' zijn, krijgen we ons drankje al.

Er is veel uitleg over het Freycinet schiereiland en de 
kapitein zorgt dat zowel bak- als stuurboordkijkers alles goed kunnen zien. We zien een white bellied sea eagle, een paar dolfijnen (te snel om op de foto te zetten), veel andere (zee)vogels, krijgen uitleg over de gesteenten/rotsen/strandzand, zien grotten enz. We gaan na twee uur varen & kijken voor anker in de Wineglass Bay om rustig te kunnen lunchen.

 

 
Koffie op naam!
 
De lunch komt in een Japanse bento box en werd vanochtend in de Freycinet Lodge klaargemaakt. Alle producten zijn van Tasmaanse origine, ook de drankjes (behalve de cola). Ook komen ze langs met een schaal oesters die net aan boord zijn opengemaakt. Uiteindelijk eet Wim er 20 met veel smaak op! Alle lege oester schelpen gaan overboord om weer in de natuur/het ecosysteem opgenomen te worden.
 
Wat is Wineglass Bay zonder wijnglas!

 

 

Straks meer tekst, we gaan door naar A.: diner en B.: de volgende Devils by Dark excursie

Laters allemaal 🙋🏼🙋🏻🙋🏼‍♂️🙋🏼‍♂️

vrijdag 24 februari 2017

NO SHOW...

 
Gisteravond gewacht, gewacht, geduld gehad, penguïns gehoord, maar geeneen kwam onze kant op gekuierd. Omdat we nog een tweede avond hier zijn, besloten we naar bed te gaan. Wim bleef vanaf het balkon nog even kijken... jawel hoor, er kwam er nog een voorbij, maar ik was net te laat om hem/haar binnen de lichtstraal op de foto te zetten! Morgen poging twee dus. 

donderdag 23 februari 2017

SUNSHINE ALL DAY

 

Half zeven 's morgens, een mooi begin van de dag!


Korte wandeling naar het ontbijt in het hoofdgebouw, we allemaal prima geslapen trouwens!

 

Zouden we ooit genoeg krijgen van zo'n uitzicht?!
Nog maar een foto dan..,

 
 
Even onze cardio-training: uitzichttoren bij Devil's Corner Winery, het is nog net te vroeg om wijn te proeven.

 

 

Gezellige selfie voor twee personen.

 

Koffie in Bicheno. We boeken bij de Tourist Info een Devils by Dark tour voor morgenavond en in het restaurant een tafel om om zes uur morgenavond hier te eten vóór we aan de overkant worden opgehaald im de Tasmanian  Devils te gaan observeren (wijn & kaas erbij, spannend)
Morgenvroeg gaan we, bij goed weer, om half tien aan boord van een catamaran om vanaf Coles Bay rondom het Freycinet schiereiland te cruisen (drankjes, hapjes, reispil neem ik van te voren in...)

 

Diamond Island Resort
Hier overnachten we en vanavond kunnen we vanaf ons eigen terras pinguïns zien die als het donker is (rond 21.00) aan land komen.

 
  Privé strand...wandeling!