Schoolreis-gevoel in de bus!
We eten in Bicheno bij Pasini's (drukdrukdruk hier, alle tafeltjes zijn bezet, geen wonder dat ze adviseren om te reserveren!). Om kwart over acht staan we klaar bij de Tourist Info en worden we opgepikt, busje komt keurig op tijd voorrijden. Oude bus, weinig beenruimte maar de rit duurt niet lang. De gids vertelt veel boeiende zaken, maar heeft een vrij eentonige en hypnotiserende stem. We moeten erg stil zijn, gaan aan een soort barkruk/bar zitten, gordijn voor het raam, we krijgen een drankje en een bordje (Tasmaanse) kaas en wachten...
Beeld & geluid: vijf TD's die zich te goed doen aan het aas dat is klaargelegd en vastgelegd, de gids is intussen weer binnen en vertelt echt alles wat je over deze dieren zou willen/kunnen/moeten weten. Heel erg boeiend maar nog meer confronterend, geknaag enz. maar het is gewoon de natuur van de TS's en de natuur,
dus ja, it is what it is!
spooky-effekt terwijl we in stilte wachten totdat het gordijn opengaat...
Ok, iedereen moet stil zijn. De gids gaat aas klaarleggen voor de TD's, we weten al dat dit een dode Wallaby zal zijn en dat de TD's alles, huid/haar/botten zullen opeten. Ok, gordijn open
het laatste kwartier gaat er nog extra verlichting aan, net genoeg om foto's met de telefoon te kunnen maken. TD's zien erg slecht (nog geen meter & in zwart-wit) maar ze horen en ruiken des te beter: tot op twee km afstand ruiken ze aas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten